ბოლო წიგნი, რომელიც კამიუმ თავის სიცოცხლეში გამოაქვეყნა. კრებულში შესული მოთხრობების მთავარი თემაა მარტოობის განცდით შეპყრობილ ადამიანთა შინაგანი ტრაგედია, უკმარობის გრძნობა, სიჩუმე, კაეშანი, სასოწარკვეთილება, გაუგებრობა, უძლურება რაიმეს შეცვლის სურვილის წინაშე, სოლიდარობის ეფემერობა და მაინც... ბედნიერებისკენ სწრაფვა.