სამკურნალო პედაგოგიური ღონისძიებების ერთ-ერთი არსებითი მიზანია ბავშვის გარე გრძნობების წვრთნა, გაძლიერება და დიფერენცირება. მათი განვითარება განსაზღვრავს თვითცნობიერების გაჩენას, ადამიანთაშორისი ურთიერთობების ჩამოყალიბებას საკუთარ სხეულში ცხოვრებასა და სამყაროს წვდომას.
შინაარსიანი და ცოცხალი გრძნობადი გამოცდილება ის ნიადაგია, რომელიც ბავშვს მეს თვითდამკვიდრებისთვის სჭირდება რაც უფრო მდიდარი და ბუნებრივი იქნება ყოველი ცალკეული გარე გრძნობის შინაარსი, მით უფრო ჰარმონიულად ჩამოყალიბდება საკუთარი თავისა და გარემოს განცდით მიღებული მთლიანობითი სურათ-ხატი.
სამკურნალო პედაგოგიური მუშაობის ამგვარი საჭიროება ეხმიანება რუდოლფ შტაინერის მოძღვრებას თორმეტ გარე გრძნობაზე. კარლ კიონიგმა (1902-1966) 1957 წ. გამოქვეყნებული ნაშრომით „ბავშვის ცხოვრების პირველი სამი წელიწადი“ საწყისი წვლილი შეიტანა გარე გრძნობების შტაინერისეული მოძღვრების პედაგობიურ“ გაგებაში.
აქ განხილულია იმ გარე გრძნობების განვითარება ბავშვში, რომელნიც ემსახურებიან ადამიანთა შორის სულიერ ურთიერთობას – „შემეცნებითი გრძნობების“.