ერთ-ერთი თავი იმანუელ კანტის წიგნიდან – „მარადიული მშვიდობისკენ“. მორალი უკვე თავად წარმოადგენს პრაქტიკას ობიექტური აზრით, როგორც უპირობოდ დამავალდებულებელი კანონების ერთობლიობა, რომელთა თანახმადაც უნდა მოვიქცეთ. […]
*პუბლიკაცია პირველად გამოქვეყნდა ჟურნალში „რელიგია“ (2002, N 10-11-12). წინამდებარე ტექსტი ქვეყნდება შესწორებებით. – გ. გვასალია. – 2012 წელი, 12 ივნისი.
ერთ-ერთი თავი სიორენ კირკეგორის წიგნიდან – „სატანჯველის სახარება“. ლუკა, 14:27. „ვინც არ ატარებს თავის ჯვარს და ისე არ გამომყვება, ვერ გახდება ჩემი მოწაფე.“ ცხოვრებისეულ გზაზე მეთაურობის ნაკლებობას არ განვიცდით, რაც არც არის
იმ დროს, როდესაც სულიერმა ავადმყოფობამ საბოლოოდ შეარყია მისი გონებრივი ძალები 1889 წლისთვის, მან თავისი მომავლის დიდების მხოლოდ პირველი ნიშნების ხილვა
ქრისტიანობა აგონიურად უნდა განვსაზღვროთ, პოლემიკურად, ბრძოლის ფუნქციაში. ალბათ, მეტად მართებული იქნება, თუ იმის განსაზღვრით დავიწყებთ, თუ რა არ არის ქრისტიანობა. ეს საბედისწერო ბოლოსართი „-ობა“
გიორგი თავაძე – ფილოსოფიის დოქტორი (2013 წ.), ქართულ-ამერიკული უნივერსიტეტის პროფესორი ფილოსოფიის მიმართულებით. მისი კვლევის სფეროებია მორალისა და პოლიტიკის ფილოსოფია, პოსტკოლონიური და
ფანატიზმი, როგორც მდგომარეობა, რაღაცისადმი ან ვიღაცისადმი უპირობო თავგანწირვას გულისხმობს. ეს არის რწმენის სუროგატი,1 რომელიც თავისი ბუნებით შეუწყნარებლობაში ვლინდება და მექანიკურ, გაუაზრებელ
ბაქარ ქავთარაძე – სულხან საბა ორბელიანის უნივერსიტეტი. ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ბაკალავრის აკადემიური ხარისხი თეოლოგიაში. რა არის ფილოსოფია და რატომ არის, რომ თვით ეს კითხვა
ბაქარ ქავთარაძე – სულხან საბა ორბელიანის უნივერსიტეტი. ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ბაკალავრის აკადემიური ხარისხი თეოლოგიაში. ამ სტატიის მიზანია, პასუხი გავცეთ შემდეგ კითხვას: რა არის
